รัตติกาล เดือนฉาย ประกายผ่อง
สะท้อนเงา ฉายส่อง จนต้องเหลียว
งามทะเล ต้องจัฯทร์ คลื่นพันเกลียว
เหมือนต้องมตร์ หมายเกี่ยว เสี้ยววังวน
คลื่นม้วนเกลียว เหนี่ยวทราย ไว้ริมหาด
ดุจดั่งวาด วิมาน อันสุขล้น
ฟังซิฟัง เสียงคลื่น ชื่นกมล
เหมือนดั่งใคร บางคน บ่นคะนึง
หวีดหวิวเสียง พระพาย คลอสายน้ำ
ช่างดื่มด่ำ กระไร ให้คิดถึง
หากมีใคร เกี่ยวก้อย ร้อยใจดึง
ถ้อยรำพึง สุดเหงา เราคงคลาย
อยากนั่งฟัง เสียงคลืน คลื่นกระทบ
อยากจะลบ ความฝัน นั้นห่างหาย
อยากให้ฝัน เป็นจริง อิงหาดทราย
อยากเอนกาย ริมฝั่ง ฟังคลื่นครวญ....
"สุนันยา
สะท้อนเงา ฉายส่อง จนต้องเหลียว
งามทะเล ต้องจัฯทร์ คลื่นพันเกลียว
เหมือนต้องมตร์ หมายเกี่ยว เสี้ยววังวน
คลื่นม้วนเกลียว เหนี่ยวทราย ไว้ริมหาด
ดุจดั่งวาด วิมาน อันสุขล้น
ฟังซิฟัง เสียงคลื่น ชื่นกมล
เหมือนดั่งใคร บางคน บ่นคะนึง
หวีดหวิวเสียง พระพาย คลอสายน้ำ
ช่างดื่มด่ำ กระไร ให้คิดถึง
หากมีใคร เกี่ยวก้อย ร้อยใจดึง
ถ้อยรำพึง สุดเหงา เราคงคลาย
อยากนั่งฟัง เสียงคลืน คลื่นกระทบ
อยากจะลบ ความฝัน นั้นห่างหาย
อยากให้ฝัน เป็นจริง อิงหาดทราย
อยากเอนกาย ริมฝั่ง ฟังคลื่นครวญ....
"สุนันยา