๐ กางเกงยีนส์พับตึงครึ่งหน้าแข้ง
มือกวัดแกว่งรองเท้าคราวน้ำไหล
กระเซิงซัดพัดคลื่นฝืนก้าวไป
ต่างเพียงไร้..แสงจันทร์ให้หันมอง
๐ หาดมะตอยซอยตันในวันนี้
น้ำล้นปรี่ปริ่มกลัวจนมัวหมอง
เสื้อชูชีพหนีบร่างพลางประคอง
หวั่นตกร่องท้องน้ำ..ตามรายทาง
๐ มีเพียงหลอดนีออนช่วยป้อนแสง
รอน้ำแห้งเหือดหุ่งในรุ่งสาง
ระหว่างนี้ในจิตคิดไปพลาง
ว่าก้าวย่างเยื้องหาด..สุมาตรา
๐ ชมชาวเกาะชาวแก่งแกว่งมือกวัก
ร้องทึกทักทักทายหลากหลายหน้า
สรยุทธ โก๊ะตี๋ ยังรี่มา
ร้องสรวลเสเฮฮาทั่วหน้ากัน
๐ บันนาน่า โบ๊ทยนต์ หาสนไม่
เขาหันใช้ แพโฟม..พายโหมหัน
แข่งกันพาย คล้ายเรือ เอื้อเผื้อปัน
รับรางวัล..เป็นถุงปรุงชีพแทน
๐ เดินยิ้มไปใจลอยค่อยค่อยคืบ
สาวเท้าสืบนำทางอย่างหวงแหน
เสียงหัวใจเริ่มซึ้งคิดถึงแฟน
อยากเกี่ยวแขนลุยน้ำ..คงฉ่ำดี
๐ รอหน่อยน่ะ คนแคร์แปซิฟิค
ใช่เพียงหยิกแกมหยบแล้วหลบหนี
หากกำแพง..นาวาเลิกราวี
จะไปพบคนดี..ที่หาดพลัน!...
อิอิ...