แสร้งรำพันกันนักรักแก้หนาว
ไยบางคราวพราวน้ำตาพาอดสู
ไม่เพราะรักหรือไรไยพธู
ได้หดหู่โหยไห้เหมือนใกล้ตาย
ไม่เชื่อหรอกว่ารักจักแก้หนาว
แค่เจอสาวยังสั่นเกินมั่นหมาย
เย็นยะเยือกเกลือกทรวงหน่วงใจชาย
เกินจะคลายได้ลงหากหลงนาง
ยิ่งหนาวเหน็บเจ็บหนักยามรักคุด
เมื่อสะดุดมุดท่อต่อถากถาง
รักของใครไหนอุ่นให้คุณคราง...
ให้หนาวจางบางลงไม่หลงครวญ.
ไยบางคราวพราวน้ำตาพาอดสู
ไม่เพราะรักหรือไรไยพธู
ได้หดหู่โหยไห้เหมือนใกล้ตาย
ไม่เชื่อหรอกว่ารักจักแก้หนาว
แค่เจอสาวยังสั่นเกินมั่นหมาย
เย็นยะเยือกเกลือกทรวงหน่วงใจชาย
เกินจะคลายได้ลงหากหลงนาง
ยิ่งหนาวเหน็บเจ็บหนักยามรักคุด
เมื่อสะดุดมุดท่อต่อถากถาง
รักของใครไหนอุ่นให้คุณคราง...
ให้หนาวจางบางลงไม่หลงครวญ.
หรือไม่จริง อิงอุ่น คนคุ้นรัก
เข้ามาทัก มีเหน็บ ให้เจ็บหวน
หาช่องทาง หวังเชย พี่เลยกวน
อยากเย้ายวน เผยมา อย่าแกล้งอำ
ยามปวดร้าว ครางควญ นวลอยากอ้อน
ที่เว้าวอน เผื่อใคร ได้ถลำ
มีคนคอย ปลอบเหงา เฝ้าประจำ
ใจบอบช้ำ ค่อยคลาย ได้สุขแทน
ก็ตอนนี้ ใกล้หนาว สาวไร้คู่
บอกให้รู้ เรื่องราว ว่าเหงาแสน
หากโชคดี ปีนี้ อาจมีแฟน
มอบอ้อมแขน อกอุ่น ละมุนทรวง...หุหุ
"สุนันยา"
เข้ามาทัก มีเหน็บ ให้เจ็บหวน
หาช่องทาง หวังเชย พี่เลยกวน
อยากเย้ายวน เผยมา อย่าแกล้งอำ
ยามปวดร้าว ครางควญ นวลอยากอ้อน
ที่เว้าวอน เผื่อใคร ได้ถลำ
มีคนคอย ปลอบเหงา เฝ้าประจำ
ใจบอบช้ำ ค่อยคลาย ได้สุขแทน
ก็ตอนนี้ ใกล้หนาว สาวไร้คู่
บอกให้รู้ เรื่องราว ว่าเหงาแสน
หากโชคดี ปีนี้ อาจมีแฟน
มอบอ้อมแขน อกอุ่น ละมุนทรวง...หุหุ
"สุนันยา"