อักษรกานท์ ขานขับ สดับห้วง
เขียนด้วยดวงใจรัก ฝากสื่อสาร
สำนวนเรา ร้อยเรียง เพียงฝากงาน
ไม่ตระการ งดงาม ดั่งช่ำชอง
แต่ก็ดัน ทุรัง วางอักษร
มีออดอ้อน งอนเง้า อีกเศร้าหมอง
ผิดตกบ้าง มากมาย รวมก่ายกอง
ยังร่ำร้อง สานฝัน ผ่านกวินท์
ฟังคำพี่ เพื่อนพ้อง น้องบอกกล่าว
บ่อยครั้งคราว ผิดผัน ในงานศิลป์
ด้วยศึกษา น้อยคำ ต่ำติดดิน
ไม่เคยสิ้น จินตนา ภาษากลอน
อยู่นอกบ้าน ชานเมือง เปลืองค่าเช่า
เขียนคละเคล้า หวานขม ตรมอักษร
เป็นดวงจันทร์ เดียวดาย ใต้อัมพร
แม้ร้าวรอน แต่ใจรัก อักขรา
เห็นกวี บ้านนอก มาบอกเรื่อง
ไม่ฟูมเฟื่อง คำหวาน สาส์นภาษา
เราอ่านดู ชื่นล้ำ คำเขียนมา
ซ่อนหวานไว้ อักษรา น่ายินยล
อยากบอกว่า มีบ้าง บางคำผิด
แค่สะกิด นิดน่ะ เพราะว่าสน
เราเองผิด บ่อยบ่อย ค่อยจำทน
มีคนบ่น ไม่กล้าเตือน เพื่อนลองดู(นะ)
"สุนันยา"
เพราะอ่อนด้อยร้อยเรียงสำเนียงภาษา
อักขรามาประดับจับความรู้
ยังอ่อนนิดหาใช่ศิษย์ที่มีครู
โปรดเอ็นดูผู้น้อยที่ร้อยความ
ติเตียนได้ในคำตกที่บกพร่อง
จะยกย่องน้องนี้มิเหยียดหยาม
เป็นเพียงเด็กก็เด็กน้อยที่ห้อยตาม
อยากงดงามตามผู้ศิลป์ถิ่นกวี
อักขรามาประดับจับความรู้
ยังอ่อนนิดหาใช่ศิษย์ที่มีครู
โปรดเอ็นดูผู้น้อยที่ร้อยความ
ติเตียนได้ในคำตกที่บกพร่อง
จะยกย่องน้องนี้มิเหยียดหยาม
เป็นเพียงเด็กก็เด็กน้อยที่ห้อยตาม
อยากงดงามตามผู้ศิลป์ถิ่นกวี