ลมชีวิตปลิดขวางทางสัญจร
พัดดอกอ่อนอรชร. .ลอยคว้าง
ใสระเรื่อเหลือเพียงเยื่อใยบางบาง
ระยะทางชีวิต. .ลิขิตโดยใคร
ดอกไม้บริสุทธิ์ช่างผุดผาด
น้ำหวานหยาดหยดรินกลับสิ้นไร้
ลมกระทำช้ำกระชากดุจลากใจ
เจ้าแกว่งไกวดุจดอกไม้พเนจร
ร่วงรินแล้วลงลู่สู่ห้วงชีวิต
เสียจริตความผิดพลาดมิอาจสอน
คงเหลือไว้ในน้ำเสียงเพียงตะกอน
ร่างโรยอ่อนลิ่วลู่ลงสู่ดิน. . .
เถิดนะเจ้าดอกไม้ในราตรี
หากแสงสีที่สดใสยังไม่สิ้น
ผิวเจ้าเลอะเปลอะปนเพียงมลทิน
หากแต่กลิ่นยังคงเด่นเช่นไม้งาม
พัดดอกอ่อนอรชร. .ลอยคว้าง
ใสระเรื่อเหลือเพียงเยื่อใยบางบาง
ระยะทางชีวิต. .ลิขิตโดยใคร
ดอกไม้บริสุทธิ์ช่างผุดผาด
น้ำหวานหยาดหยดรินกลับสิ้นไร้
ลมกระทำช้ำกระชากดุจลากใจ
เจ้าแกว่งไกวดุจดอกไม้พเนจร
ร่วงรินแล้วลงลู่สู่ห้วงชีวิต
เสียจริตความผิดพลาดมิอาจสอน
คงเหลือไว้ในน้ำเสียงเพียงตะกอน
ร่างโรยอ่อนลิ่วลู่ลงสู่ดิน. . .
เถิดนะเจ้าดอกไม้ในราตรี
หากแสงสีที่สดใสยังไม่สิ้น
ผิวเจ้าเลอะเปลอะปนเพียงมลทิน
หากแต่กลิ่นยังคงเด่นเช่นไม้งาม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
