จินตนาพร่าหม่นเหมือนหล่นล่วง
อยู่ในช่วงมืดดำของความฝัน
ยากกำหนดทดท้อต่อสัมพันธ์
ท่ามคืนวันเดียวดายสุดปลายทาง
มิเห็นเดือนเห็นตะวันกลัวกรรแสง
หมดเรี่ยวแรงฝืนผยุงยามรุ่งสาง
คิดถึงเธอรัญจวนจนครวญคราง
จะปล่อยวางยากยิ่ง..ถูกชิงรัก
อยู่ในช่วงมืดดำของความฝัน
ยากกำหนดทดท้อต่อสัมพันธ์
ท่ามคืนวันเดียวดายสุดปลายทาง
มิเห็นเดือนเห็นตะวันกลัวกรรแสง
หมดเรี่ยวแรงฝืนผยุงยามรุ่งสาง
คิดถึงเธอรัญจวนจนครวญคราง
จะปล่อยวางยากยิ่ง..ถูกชิงรัก
เข้าใจซึ่งความจริงสิ่งที่เห็น
ทุกประเด็น ใครช้ำ ยามเหหัก
ดังสายลม จะเย้ย แกล้งเอ่ยทัก
คนเคยภักดิ์ไฉน จึงไกลกัน
เหมือนแสงจันทร์ลับลาจากฟ้ากว้าง
ไม่ส่องทาง มืดมน ให้พ้นฝัน
เหมือนสุรีย์ ห่างหายไม่ผูกพัน
คำว่ารักนิรันดร์ กลายผันเลือน
"สุนันยา"
ทุกประเด็น ใครช้ำ ยามเหหัก
ดังสายลม จะเย้ย แกล้งเอ่ยทัก
คนเคยภักดิ์ไฉน จึงไกลกัน
เหมือนแสงจันทร์ลับลาจากฟ้ากว้าง
ไม่ส่องทาง มืดมน ให้พ้นฝัน
เหมือนสุรีย์ ห่างหายไม่ผูกพัน
คำว่ารักนิรันดร์ กลายผันเลือน
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
