ตื่นขึ้นมา เห็นใครใคร ก็ไปสวน
หมู่เฮาม่วน สวนลำไย อยากไปอยู่
จากดินแดน แสนไกล ใคร่มาดู
ฟังเสียงนก ขันคู หาคู่เคียง
แซมเป็นสาว ชาวสวน หวนรำลึก
ตื่นดึกดึก หวั่นไหว ได้ยินเสียง
หริ่งเรไร ร้องร่ำ หวานจำเรียง
มองดูเตียง ข้างตน แล้วหม่นจัง
มีแต่หมอน กองสุม คลุมผ้าห่ม
ความขื่นขม ลุกลาม ถึงความหลัง
อยากขอถาม พี่รพีฯ ที่เด่นดัง
ที่ว่างยัง มีไหม แซมใคร่มาเยือน
...ประภาคาร ผ่านมาเวลาดึก...