น้ำตาร่วงอีกฉันในวันนี้
ความหวังที่จะเดินเมินความหวัง
เอ็นที่ฉีกปลีกเนื้อเยื่อกำลัง
ไม่ดีดังหวังไว้จะได้เดิน
ยังเจ็บแปลบแทบทรุดต้องหยุดก้าว
อากาศหนาวยิ่งเหน็บเจ็บนานเนิ่น
อยากมีคนประคองไม่มองเมิน
ครูขาเชิญช่วยจับขยับตัว
"รุ่ง" อยากเดินเล่นบ้างในบางครั้ง
เอาแต่นั่งเบื่อหน่ายจนส่ายหัว
นั่งห้อยขาขาเจ็บเหน็บกินกลัว
ใจหมองมัวอยากเดินเพื่อเพลินใจ
ครูขาครูนะคะจะมิดื้อ
ช่วยจับมือประคองมิต้องใกล้
อยากเดินดมชมนกและชมไม้
ครูอยู่ไหนรีบมาตั้งตาคอย
๐รุ่งอรุณ๐
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
