http://www.youtube.com/watch?v=VUVL5sRkX4E#noexternalembed&feature=player_detailpage#t=2s
ยลยินเสียง พร่ำบ่น คนในสวน
หนี้ล้วนล้วน ทุนดอก ออกมากหลาย
ถ้าลำไย ไร้ดอก รพีฯตาย
หนี้แม่นาย ลดหย่อน ผ่อนหนึ่งปี
แต่ต้นทุน ไม่ลด ยังคงอยู่
ดอกเบี้ยอู้ ผ่อนได้ แต่ห้ามหนี
ใช้แรงงาน แทนดอก(เบี้ย) น่ะคนดี
สวนรพีฯ เปลี่ยนให้ ไร่กุสุมา
ต้นลำไย ไร้ผล โค่นต้นทิ้ง
เดี๋ยวแม่หญิง ทำใหม่ ให้มีค่า
ปาล์มน้ำมัน รีสอร์ท ยางพารา
รพีฯมา เฝ้าสวน นอนครวญคราง
..กุสุมา..
ยลยินเสียง พร่ำบ่น คนในสวน
หนี้ล้วนล้วน ทุนดอก ออกมากหลาย
ถ้าลำไย ไร้ดอก รพีฯตาย
หนี้แม่นาย ลดหย่อน ผ่อนหนึ่งปี
แต่ต้นทุน ไม่ลด ยังคงอยู่
ดอกเบี้ยอู้ ผ่อนได้ แต่ห้ามหนี
ใช้แรงงาน แทนดอก(เบี้ย) น่ะคนดี
สวนรพีฯ เปลี่ยนให้ ไร่กุสุมา
ต้นลำไย ไร้ผล โค่นต้นทิ้ง
เดี๋ยวแม่หญิง ทำใหม่ ให้มีค่า
ปาล์มน้ำมัน รีสอร์ท ยางพารา
รพีฯมา เฝ้าสวน นอนครวญคราง
..กุสุมา..
ดอกทบต้น ปนเก่า เข้าระบบ
เอาดินกลบ บนดอย เดินถอยห่าง
เป็นคนสวน พรวนไถ ให้น้องนาง
นามลูกจ้าง ชายแข็ง แรงฉกรรจ์
ทำงานก่อน ผ่อนหนี้ มากมีอยู่
ทั้งหนักเอา เบาสู้ รู้มิผัน
นาทีผ่าน นานชั่วโมง คงสักวัน
มีกำนัล พ้นเข็ญ ความเป็นไท
ขอเอิ้นป่าว บ่าวหละปูน รู้คุณถิ่น
มิละดิน ทิ้งป่า สวนนาไร่
เฝ้าถนอม ยอมอยู่ คู่ลำไย
มิเปลี่ยนใจ ไปตาม ปลูกปาส์มยาง
คือว่า...แม่สั่งไว้อ่ะ...
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
