ลอยกระทง กลับมา พาใจเศร้า
ยิ่งปวดร้าว คนรักหลอก บอกให้คอย
ท่าวาสุกรี ที่เดิม นัดน้องน้อย
ฉันนั่งคอย ถึงสี่ทุ่ม เริ่มกลุ้มใจ
นัดกันไว้ สามทุ่ม เผื่อรถติด
ฉันเริ่มคิด ใจลอย พลอยหวั่่นไหว
เวลาลุ เลยล่วง ล่วงเลยไป
จนจันทร ผ่านทิวไม้ ใกล้ลาลง
รอฉันรอ รอแล้ว ก็รอเล่า
ณ ที่เก่า แล้วไย เธอไหลหลง
ปล่อยให้ฉัน คอยเก้อเพ้อพะวง
ปล่อยกระทง ทองน้อย ลอยเดียวดาย
พันทอง
ถือกระทงลงท่าหาคนรัก
ยากยิ่งนักผู้คนมีล้นหลาย
มีทั้งหนุ่มทั้งแกแลหญิงชาย
คนรักหายไปไหนใครบอกที
เฝ้าตามหาตั้งนานไม่พานพบ
หรือเธอหลบฉันไปที่ไหนนี่
บอกฉันไว้ท่าวาสุกรี
แต่ไม่มีเธออยู่หดหู่ใจ
นัดกันไว้สามทุ่มฉันรุ่มร้อน
มาถึงก่อนตามหาว่าอยู่ไหน
ถือกระทงลงท่าหาเพียงไร
แต่ก็ไม่เห็นเธอไม่เจอเลย
จึงจำใจได้ลอยแบบหงอยเหงา
จิตซึมเซาเชียวละเกินจะเผย
อยากจะลอยคู่กันฝันชิดเชย
กลับเหมือนเคยคงเก้อเพ้อเดียวดาย
สล่าผิน
ยิ่งปวดร้าว คนรักหลอก บอกให้คอย
ท่าวาสุกรี ที่เดิม นัดน้องน้อย
ฉันนั่งคอย ถึงสี่ทุ่ม เริ่มกลุ้มใจ
นัดกันไว้ สามทุ่ม เผื่อรถติด
ฉันเริ่มคิด ใจลอย พลอยหวั่่นไหว
เวลาลุ เลยล่วง ล่วงเลยไป
จนจันทร ผ่านทิวไม้ ใกล้ลาลง
รอฉันรอ รอแล้ว ก็รอเล่า
ณ ที่เก่า แล้วไย เธอไหลหลง
ปล่อยให้ฉัน คอยเก้อเพ้อพะวง
ปล่อยกระทง ทองน้อย ลอยเดียวดาย
พันทอง
ถือกระทงลงท่าหาคนรัก
ยากยิ่งนักผู้คนมีล้นหลาย
มีทั้งหนุ่มทั้งแกแลหญิงชาย
คนรักหายไปไหนใครบอกที
เฝ้าตามหาตั้งนานไม่พานพบ
หรือเธอหลบฉันไปที่ไหนนี่
บอกฉันไว้ท่าวาสุกรี
แต่ไม่มีเธออยู่หดหู่ใจ
นัดกันไว้สามทุ่มฉันรุ่มร้อน
มาถึงก่อนตามหาว่าอยู่ไหน
ถือกระทงลงท่าหาเพียงไร
แต่ก็ไม่เห็นเธอไม่เจอเลย
จึงจำใจได้ลอยแบบหงอยเหงา
จิตซึมเซาเชียวละเกินจะเผย
อยากจะลอยคู่กันฝันชิดเชย
กลับเหมือนเคยคงเก้อเพ้อเดียวดาย
สล่าผิน