ลอยกระทง กลับมา พาใจเศร้า
ยิ่งปวดร้าว คนรักหลอก บอกให้คอย
ท่าวาสุกรี ที่เดิม นัดน้องน้อย
ฉันนั่งคอย ถึงสี่ทุ่ม เริ่มกลุ้มใจ
นัดกันไว้ สามทุ่ม เผื่อรถติด
ฉันเริ่มคิด ใจลอย พลอยหวั่่นไหว
เวลาลุ เลยล่วง ล่วงเลยไป
จนจันทร ผ่านทิวไม้ ใกล้ลาลง
รอฉันรอ รอแล้ว ก็รอเล่า
ณ ที่เก่า แล้วไย เธอไหลหลง
ปล่อยให้ฉัน คอยเก้อเพ้อพะวง
ปล่อยกระทง ทองน้อย ลอยเดียวดาย
พันทอง
ยิ่งปวดร้าว คนรักหลอก บอกให้คอย
ท่าวาสุกรี ที่เดิม นัดน้องน้อย
ฉันนั่งคอย ถึงสี่ทุ่ม เริ่มกลุ้มใจ
นัดกันไว้ สามทุ่ม เผื่อรถติด
ฉันเริ่มคิด ใจลอย พลอยหวั่่นไหว
เวลาลุ เลยล่วง ล่วงเลยไป
จนจันทร ผ่านทิวไม้ ใกล้ลาลง
รอฉันรอ รอแล้ว ก็รอเล่า
ณ ที่เก่า แล้วไย เธอไหลหลง
ปล่อยให้ฉัน คอยเก้อเพ้อพะวง
ปล่อยกระทง ทองน้อย ลอยเดียวดาย
พันทอง
ไม่แปลกเลยเชยชื่นต้องยืนเศร้า
ไม่แปลกเลยที่เงาเขาก็หาย
ไม่แปลกเลยที่หวังพังทลาย
ไม่แปลกเลยเคยคล้าย..แม่สายบัว
แต่แปลกใจไยคอยคนน้อยรัก
แต่แปลกใจไยไม่ปักรักเจ้าสัว
แต่แปลกใจไยคอยน้อยใจตัว
แต่แปลกใจไยไม่คั่ว..ตัวพี่ชาย...ฮึ !
ไม่แปลกเลยที่เงาเขาก็หาย
ไม่แปลกเลยที่หวังพังทลาย
ไม่แปลกเลยเคยคล้าย..แม่สายบัว
แต่แปลกใจไยคอยคนน้อยรัก
แต่แปลกใจไยไม่ปักรักเจ้าสัว
แต่แปลกใจไยคอยน้อยใจตัว
แต่แปลกใจไยไม่คั่ว..ตัวพี่ชาย...ฮึ !
"บ้านริมโขง"