จันทร์กระจ่างกลางฟ้าตามองเห็น
ในคืนเพ็ญเย็นผิวพลิ้วลมหนาว
รัศมีสีทองผ่องสกาว
ขับฟ้าพราวราวแซมแต้มบรรจง
ดวงจันทร์มนยลนิ่งไม่ติงไหว
ดุจหัวใจใครนี้ที่บอกบ่ง
ทุกคืนวันฝันใฝ่ใจมั่นคง
จิตจำนงจงรักภักดิ์ไม่จาง
ขอบฟ้าไกลใช่ด้อยน้อยความรัก
ยิ่งแน่นหนักรักล้นบนความห่าง
หวานละมุนอุ่นใจไอบางบาง
ผ่านฟ้ากว้างขวางกั้นเรานั้นไว้
ดวงจันทร์ลอยคล้อยเคลื่อนเลือนลาลับ
ยังคงกลับขับฟ้าราตรีใหม่
มิลาลับดับมอดตลอดไป
เฉกสายใยไม่อาจสวาทวาย
มองพระจันทร์วันเพ็ญดั่งเห็นหน้า
ส่งยิ้มมาปลอบปลุกสุขสมหมาย
ค่ำคืนนี้ไม่เศร้าเหงาเดียวดาย
ดวงจันทร์ฉายปลายฟ้าสบตาซึ้ง
จันทร์ยังอยู่คู่กันวันฟ้าใส
พร้อมดวงใจดวงนี้ที่คิดถึง
จันทร์ไม่จางลางล่วงห้วงคำนึง
จันทร์เป็นหนึ่งจันทร์เพ็ญเด่นกลางใจ
"กานต์ฑิตา"
๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
จันทร์สว่างสวยเด่นเป็นสีขาว
แต่ไร้ดาวดวงนั้นจันทร์รู้ไหม
ดวงดาราหลบฉากตีจากไป
ทิ้งจันทร์ให้อยู่เดียวเปลี่ยวอารมณ์
บนนภาฟ้ากว้างจันทร์ร้างคู่
แหงนมองดูจันทร์เหงาเศร้าขื่นขม
อยากให้ดาราอยู่คู่ชิดชม
คงสุขสมเดือนคู่ดาวพร่างพราวฟ้า
แต่ไร้ดาวดวงนั้นจันทร์รู้ไหม
ดวงดาราหลบฉากตีจากไป
ทิ้งจันทร์ให้อยู่เดียวเปลี่ยวอารมณ์
บนนภาฟ้ากว้างจันทร์ร้างคู่
แหงนมองดูจันทร์เหงาเศร้าขื่นขม
อยากให้ดาราอยู่คู่ชิดชม
คงสุขสมเดือนคู่ดาวพร่างพราวฟ้า