.jpg)
จันทร์ยังคงเลื่อนลอยอย่างอ้อยอิ่ง
ทั้งที่จริงจันทร์ครองความหมองหมาง
แสงที่เคยนวลใยใกล้เจือจาง
จันทร์อ้างว้างเจ็บปวดร้าวรวดใจ
ยามที่เมฆบังจันทร์พลันมืดมิด
เหมือนชีวิตจันทร์หมองไม่ผ่องใส
จันทร์สิ้นแล้วนวลแห่งแสงอำไพ
จันทร์คงไร้คุณค่าไม่น่าชม
จันทร์เปล่าเปลี่ยวเดียวดายอยู่ปลายฟ้า
ต้องซบหน้าครองทุกข์ไม่สุขสม
แสงที่เคยเจิดจ้าน่าภิรมย์
กลับตรอมตรมสุดฝืนยามคืนเพ็ญ
จันทร์จะลอยเด่นดวงบนห้วงหาว
ส่องแสงพราวสดใสให้เธอเห็น
ถึงแม้นจันทร์ไร้สุขทุกข์ลำเค็ญ
ก็ขอเป็นแสงหนึ่งส่งถึงเธอ
--natcha--
ทั้งที่จริงจันทร์ครองความหมองหมาง
แสงที่เคยนวลใยใกล้เจือจาง
จันทร์อ้างว้างเจ็บปวดร้าวรวดใจ
ยามที่เมฆบังจันทร์พลันมืดมิด
เหมือนชีวิตจันทร์หมองไม่ผ่องใส
จันทร์สิ้นแล้วนวลแห่งแสงอำไพ
จันทร์คงไร้คุณค่าไม่น่าชม
จันทร์เปล่าเปลี่ยวเดียวดายอยู่ปลายฟ้า
ต้องซบหน้าครองทุกข์ไม่สุขสม
แสงที่เคยเจิดจ้าน่าภิรมย์
กลับตรอมตรมสุดฝืนยามคืนเพ็ญ
จันทร์จะลอยเด่นดวงบนห้วงหาว
ส่องแสงพราวสดใสให้เธอเห็น
ถึงแม้นจันทร์ไร้สุขทุกข์ลำเค็ญ
ก็ขอเป็นแสงหนึ่งส่งถึงเธอ
--natcha--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
