แด่...คนส่งจดหมายรักทุกฉบับ
เห็นจดหมายรัก ชักอยากเขียน
ฉันอ่านผ่านเวียน เปลี่ยนหลายหน
จดหมายของใคร หลายหลากคน
มันหมองมั่วหม่น จนปวดใจ
เลยมาขีดเขียน เปลี่ยนจดหมาย
ดั่งน้ำตาลละลาย ร่ายคำใส่
มีอักษรหวาน กานท์รินไป
สลักรักไว้ ใคร่ถึงเธอ
ว่ารักที่เอย เผยจดหมาย
คือรักหักตาย คลายเสมอ
ไร้วี่แววว่า มาพบเจอ
จนจดหมายเพ้อ ละเมอคำ
จดหมาย รัก ฉบับนี้
ส่งให้คนดี กวีพร่ำ
ว่ารักที่เอย เผยลำนำ
คือรักทรงจำ ล้ำแด่คุณ
มีความรัก สลักประทับตรา
ส่งไปรษณีย์มา พาเกื้อหนุน
ให้บทกลอนกานท์หวานละมุน
แอบมอบอกอุ่น ให้หนุนนอน
หทัยกาญจน์
๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔