ถอย..ถอย เราต้องถอย
ฝันที่เคย เลิศลอย ต้องถอยก่อน
ปาดน้ำตา ไหลรด เปื้อนบทกลอน
ต้องถอยก่อน ไปแอบนั่ง หลังประตู
ถอยไปนั่ง เหงา เหงา เงาแอบบ่น
ไม่อยากเจอ ผู้คน ทนหงอยอยู่
เช็ดน้ำตา ป้อยป้อย คอยแอบดู
ใคร ใครอยู่ ที่ไหน ทำอะไรกัน
ถอย..ถอย เราต้องถอย
ชิมน้ำตา กร่อยกร่อย นั่งตัวสั่น
หนาวแสนหนาว หนาวจับใจ ได้ทั้งวัน
มันหนาวสั่น หนาวจริง เกินผิงไฟ
นั่งกอดเข่า คางเกย จนเคยแหละ
คนเยอะแยะ ไยจึงสั่น จนหวั่นไหว
คราบน้ำตา เกาะแก้ม ไหลแต้มใจ
อยากซบไหล่ แต่ไร้คน ต้องทนเอา...
เขียนกลอนเหงาๆ... ดีกว่านั่งตบแผละ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
