“บนเส้นทาง ...รัก”
บนเส้นทาง ชีวิต ถูกขีดไว้
ด้วยสาเหตุ อันใด ใครรู้เล่า
บางครั้งคล้าย ความฝัน อันเหมือนเงา
ทางสุดท้าย ใครเล่า จะเข้าใจ
เส้นทางฝัน บรรเจิด ดูเพริศแพร้ว
วาววับแวว ดุจแก้ว ที่แพรวใส
แต่ความจริง กับฝัน ต่างกันไป
สิ่งที่เห็น มิใช่ ดังใจเรา
หากความรัก เปรียบเป็น เส้นทางหนึ่ง
จะก้าวถึง หรือไม่ ไยเงียบเหงา
ไร้คู่เดิน เกี่ยวก้อย...คอยแนบเนา
คงจะเศร้า บนทาง ที่ร้างเธอ-
ยื่นมือมา ให้เกี่ยว เหนียวใจรัก
ช่วยฟูมฟัก รักกัน ไม่ฝันเก้อ
เส้นทางนี้ คงวิไล เมื่อได้เจอ
ไม่ต้องเพ้อ ครวญคร่ำ เจ้าน้ำตา
หากฉันชวน เธอเดิน เพลินเคียงคู่
จะยอมอยู่ ข้างใจ ด้วยไหมหนา
ร่วมทางฝัน ให้เป็น เช่นจริงมา
ประครองใจ คลายล้า ร่วมฝ่าฟัน
ถึงสุดท้าย ปลายทาง ยังครองคู่
มีเราอยู่ เคียงรัก ที่บากบั่น
จับมือเดิน คู่ไป ในสัมพันธ์
เป็นรักมั่น ชั่วชีวี..นิรันดร...
"สุนันยา"