"แด่น้องดวงใจ"
เดินดุ่มตามทางย่างเปลี่ยว
ลัดเลี้ยวค้นดาวหนาวเสมอ
รอใครสักคนทนละเมอ
ครวญเพ้ออ้างว้าง...ทางตัน
ขอบคุณดวงใจใสสะอาด
ฝากกานท์ปานวาดสรวงสวรรค์
อิงแอบแนบใจให้กัน
สัมพันธ์ไมตรีมีตรึง
รักแล้วแคล้วคลาดขาดหาย
ร่วงร้างจางกลายขาดผึง
มีเหตุประหวั่นพรั่นพรึง
หาใช่คู่จึงคลาดกัน
ขอบคุณดวงใจใสแจ่ม
ดุจเดือนแฉล้มแต้มฝัน
เติมใจเบิกชื่นคืนวัน
รักนั้นผ่องผุด...ดุจดาว
จากใจ พี่แซม...
แด่....ประภาคาร
นภาฟ้ากว้าง...ขวางพิภพ
อาจไม่บรรจบ...สบจึงหนาว
แผ่นดินฟ้ากั้น...คันเคียวยาว
มีเพียงเรื่องราว...เล่าถึงกัน
ณ ปลายโค้งฟ้า....ฟากไกลโพ้น
มีใครตะโกน...ก้องหาฝัน
“คิดถึงฉันไหม”....ใจผูกพัน
เธอรู้ไหมนั่น...ฉันคือใคร
ไม่เจอกันนาน....ผ่านหลายปี
มีเพียงบทกวี...วจีให้
กับรักที่อุ่น...ละมุนละไม
พร้อมความสดใส...ใจถึงเธอ
ประภาคารเรืองรอง..ส่องปลายแหลม
ทะเลแต่งแต้ม...แซมเสมอ
ปลายฟ้านภาใด...ไกลพบเจอ
ฉันเพียงพร้ำเพ้อ....คิดถึงเอง
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
