...............
แม่จูงมือลูกน้อยเดินคล้อยหลัง
ปะทัดดังกลางคืนตื่นตระหนก
แสงไฟสาดจากเทียนดูเวียนวก
เดินงกงกเงิ่นเงิ่นผ่านร้านค้า
ก่อนเหลียวมองกระทงบรรจงพับ
วางไว้กับดอกไม้ขายมูลค่า
เคลื่อนไปตามฤดูเพื่อบูชา
แก่แม่น้ำคงคาลาโชคร้าย
ย้อนเข้าถึงความคิดชีวิตเก่า
ตอนวัยเยาว์เคยเล่นกระทงสาย
ลอยประทีปกะลามาเรียงราย
ใจรุ่มร้อนให้ผ่อนคลายสบายดี
เพียงลมหนาวต่างวันสะบั้นตื่น
อากาศชื้นฝืนคิดบิดเบือนหนี
ผ่านความฝันวันเก่าไปหลายปี
จนหลงลืมประเพณีมีมานาน
กลิ่นธูปเทียนบางเบาเริ่มเผาไหม้
เข้าสู่ห้วงดวงใจอธิษฐาน
แสงประทีบวาววับกับสายธาร
เทศกาลแห่งยุคแสนสุขใจ
พักสายตาวางลงปลงชีวิต
ขอตั้งจิตอีกคราศรัทธาใหม่
ยังวิถีทางเก่าอีกเท่าใด
สายน้ำที่เย็นใสไหลกระทง!
………………..
๐๗/๑๑/๕๔