แม้ธาราท่วมขังดังสมุทร
จนมนุษย์จมหายกับสายสินธุ์
เมื่อมวลน้ำหลากมาน้ำตาริน
เปี่ยมว่าสิ้นชีพวางกลางสายชล
ทั้งเรือกสวนไร่นาพาเสียหาย
อีกวัวควายไก่หมูดูสับสน
วิ่งหนีน้ำอุตลุดสุดวกวน
รวมผู้คนอพยบขอหลบภัย
ต้องสิ้นเนื้อประดาตัวท่วมหัวหนี้
ทรัพย์ที่มีก็สูญตามสายน้ำไหล
เพียงหวังรอเยียวยาหาจากใคร
จะชดใช้ให้คืนเพื่อขื่นคลาย
นั่งมองน้ำช้ำใจไร้สิ่งหวัง
ต้องภิณฑ์พังทั้งชีวิตมิดจุดหมาย
สู้ลำบากตรากตรำทำแทบตาย
แต่สุดท้ายเมื่อน้ำมาข้าหมดตัว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
