กรรมอันได พาให้ เธอหลงผิด
ประทุษร้าย ชีวิต ได้เพียงนี้
หรือกรรมดำ ผู้นำ จรวิถี
ย่ำราตรี ชีวิต ฟ้าปิดดาว
ชีวิตต้อง ดำเนิน เดินต่อไป
ทุกข์สุขไซร์ เวียนไป เพียงชั่วคราว
อดทนไป ไม่ช้า ฟ้าเปิดดาว
เดี๋ยวก็เช้า รอรับ แสงแห่งตะวัน
ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน วนมาเปลี่ยน
ดุจจุดเทียน ชีวิต สว่างไสว สวรรค์
จงพ้นภัย เป็นดอกไม้ ในแจกัน
มีคืนวัน ที่อบอุ่น หนุนตักนอน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 11:06:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: "...ดอกไม้พเนจร..." (อ่าน 19656 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: