คนหนังบาง ครางฮือฮือ มือไม้สั่น
สูดหมอกควัน โรยริน กลิ่นไอหนาว
รับน้ำค้าง พร่างพรม ลมเกรียวกราว
นอนตัวยาว ห่มผ้า หนาปกคลุม
อากาศปิด ซีดเซียว ไม่เที่ยวท่อง
ด้อมด้อมมอง สวนลำไย ก่อไฟสุม
กินปลาจี่ มีข้าวหลาม น้ำมะตูม
พอคลายกลุ้ม ชุ่มชื่นใจ ไปวันวัน
ตะวันลง คงเหงา ใจเปล่าเปลี่ยว
อยู่คนเดียว อาบน้ำท่า รดห้าขัน
ไม่มีมุ้ง ยุงกัดทั่ว จนตัวคัน
ตายช่างมัน หนาวนี้ ไม่มีเธอ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
