เข้าหน้าหนาว น้องนอน อ้อนผ้าห่ม
แม้หนาวลม ห่มไฟ ไม่ครั่นขาม
แต่หนาวรัก หนักจิต พิษคุกคาม
ให้หวั่นหวาม หม่นไหม้ จนใจครวญ
กลับบ้านเรา ดีกว่า หาไออุ่น
กลิ่นละมุน หอมหวาน ที่บ้านสวน
ไปอิงแอบ แนบดิน ถิ่นรัญจวน
ว่าแล้วม้วน เสื่อหมอน รีบจรลี
ไปนั่งดู น้ำค้าง หว่างยอดหญ้า
ดูท้องฟ้า อุ่นอวล นวลแสงสี
ดูหิ่งห้อย วับวาม ยามราตรี
หนุนตักพี่ ดูดาว ยามหนาวใจ..
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
