ดอกโสน บานสะพรั่ง ฝั่งบ้านใต้
ล่องเรือพาย ผ่านท้องคุ้ง บ้าน”ลุงเฉย”
เหลืองอร่าม ระดาษตา น่าชื่นเชย
คนคุ้นเคย แบ่งปัน ไร้ฉันทา
เก็บผักบุ้ง หักกระถิน กินใบอ่อน
แกงปลาช่อน รสกล่อมนุ่ม ชุ่มชิวหา
เด็ดโสน ใส่กระบุง มุ่งกลับมา
ชวนแม่จ๋า แกงหรือผัด แม่จัดไป
สาวบ้านสวน หวนคำนึง ถึงท้องร่อง
ริมฝั่งคลอง มองสายน้ำ ชุ่มฉ่ำไฉน
ใช้ชีวิต พอเพียง ไม่เสี่ยงภัย
ไร้ท่อไอ ควันพิษ สุมจิตตรม
หน้าน้ำหลาก ท่วมทุ่ง ผักบุ้งเกลื่อน
ทั้งบัวเผื่อน บัวผัน หลากพันธ์ผสม
บัวกินสาย ชูช่อ ล้อเล่นลม
ถิ่นงามสม “บ้านปลายสวน” หวนรำพึง
แซมอ่านกลอนของพี่อริญฯ แล้ว ฝันเลยเถิดไปถึงบ้านสวนเลยค่ะ...
ขออภัยนะคะ ไม่เกี่ยวกับ อาหารการกินซักนิด...ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ...
แซมค่ะ