ขอตอบเธอว่าไม่รักเป็นหลักฐาน
มีสาวสาวอีกบาน ควานไขว่หา
จงตัดใจจากฉันสุนันยา
วันนี้มาพูดเปิดอกไม่หมกเม็ด
พี่มีคู่อยู่แล้วน้องแห้วจ๋า
สุนันยาใช่ว่าพี่นี้โกเจ็ด
กลัวหลอกลวงเธอช้ำน้ำตาเล็ด
จงหราบเข็ดเรื่องมีรักอย่าอยากริ
พวกหนุ่มแก่บ้านกลอนอ้อนหาคู่
ใครก็รู้มีเบื้องหลังทั้งกระบิ
พวกเมียเผลอแกล้งช้ำทำจ๊ะจิ๊
คิดหวังวิวาห์รักมักจะทรุด
พวกนักกลอนยี่เกล้วนเล่ห์หมด
ใครหลงพจน์คำคมคารมขุด
จะอกหักรักสลายสายเกินยุด
ใครหรือฉุดพ้นหล่มที่ถมคำ
จึงเตือนเธอเพราะห่วงดวงสมร
พวกแต่งกลอนปากหวานอย่าหาญถลำ
ล้วนลวงเล่ห์ลมลิ้นเพาะชินชำ
จงจดจำวาจาดังว่านี้...
ยินคำตอบ มอบมา พาสะอึก
นั่งนอนนึก คำไข ใจบ่งชี้
ว่าไม่รัก คล้อยตาม ลำนำมี
ถ้อยบ่งที่ เปรยบอก ไม่หลอกลวง
รับทราบแล้ว นะคะ ว่าไม่รัก
ทั้งตระหนัก ถ้อยที ว่ามีห่วง
หนุ่มน้อยใหญ่ บ้านกลอน สะท้อนทรวง
ที่ว่าหวง แกล้งอำ ให้ช้ำจินต์
กระซิบไป สุดไกล ปลายฟ้ากว้าง
มอบใจวาง ข้างเขา เฝ้าถวิล
พี่ไม่ว่าง สร้างบ่วง กลัวร่วงริน
ไม่สุดสิ้น น้ำตา รอยจาบัลย์
ไม่ให้เชื่อ นักกลอน ที่อ้อนออด
คำรักพรอด ดั่งห้วง บ่วงอาสัญ
ด้วยพี่นี้ ยังหวง ห่วงสุนันย์ฯ
จะโศกัลย์ ร่ำไห้ ในกมล.. .
"สุนันยา"
นั่งนอนนึก คำไข ใจบ่งชี้
ว่าไม่รัก คล้อยตาม ลำนำมี
ถ้อยบ่งที่ เปรยบอก ไม่หลอกลวง
รับทราบแล้ว นะคะ ว่าไม่รัก
ทั้งตระหนัก ถ้อยที ว่ามีห่วง
หนุ่มน้อยใหญ่ บ้านกลอน สะท้อนทรวง
ที่ว่าหวง แกล้งอำ ให้ช้ำจินต์
กระซิบไป สุดไกล ปลายฟ้ากว้าง
มอบใจวาง ข้างเขา เฝ้าถวิล
พี่ไม่ว่าง สร้างบ่วง กลัวร่วงริน
ไม่สุดสิ้น น้ำตา รอยจาบัลย์
ไม่ให้เชื่อ นักกลอน ที่อ้อนออด
คำรักพรอด ดั่งห้วง บ่วงอาสัญ
ด้วยพี่นี้ ยังหวง ห่วงสุนันย์ฯ
จะโศกัลย์ ร่ำไห้ ในกมล.. .
"สุนันยา"