".....จงเชื่อใจเถิดหนาอย่าเร่าร้อน
ฟังพี่ก่อนคนดีมีเพียงหญิง
ค่อยค่อยคิดค้นหาอย่าประวิง
เพราะทุกสิ่งคือรักปักอุรา....."
“มานพ”
ไม่เห็นหน้าก็พาใจหม่นหมอง
ไม่เห็นร้อยกรองก็คอยมองหา
ไม่เห็นเธอออนให้อ่อนอุรา
คล้ายคล้าย คนบ้าพะว้า พะวัง
ติดตามแอบเฝ้าขอเงาเป็นเพื่อน
เห็นเธอเอ่ยเอื้อนหลงมีความหวัง
หัวใจอุ่นอุ่น เริ่มกรุ่นพลัง
ลุก ลุก นั่งนั่ง ไม่กล้าหลังไมค์
ฝากลมห่มห้วงมาทวงมาถาม
ฝากดารางามว่ารักกันไหม
ฝากจันทร์แจ่มหล้าคิดถึงกว่าใคร
ขอแนบหัวใจในอ้อมอกเธอ....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
