โอ้ลมจ๋า อย่าต่อว่า เลยยอดรัก
ใช่ว่าจัก อยากไกล ใจห่วงหา
คิดถึงเจ้า ค่ำเช้า อยากเห็นหน้า
แม้แต่ยาม หลับตา ผวาครวญ
จำใจจาก กานต์ดา ด้วยหน้าที่
รออีกเพียง หนึ่งปี อย่ากำสรวล
จะเศร้าโศก ไปไย เล่าเนื้อนวล
ใจพี่ครวญ ถึงเจ้า ทุกเช้าเย็น
อันตัวพี่ นี้ชาย ชาติทหาร
รับใช้ชาติ ไม่นาน ดับทุข์เข็ญ
จำใจจาก จำพราก ด้วยจำเป็น
ถ้าว่างเว้น จะกลับมา หาคนดี
วานบอกรัก ฝากลม ไปถึงเจ้า
ลมจ๋า จงหอบเอาคำ พร่ำวจี
บอกกานต์ดา รอท่า อย่าหน่ายหนี
ทหารเกณฑ์ คนนี้ ที่คอยรอ
พันทอง