รางวัลแรก คนซีไรท์ แห่งไทยนี้
คือ คำพูน บุญทวี “ลูกอีสาน”
อีก “นายฮ้อย ทมิฬดัง” อหังการ
เป็นผลงาน อมตะอยู่ มิรู้คลาย ฯ
อริญชย์
๓/๑๑/๒๕๕๔
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="
๐นายฮ้อยทมิฬ๐
๐ต้อนฝูงควาย จากท้องที่ แดนอีสาน
คือตำนาน นายฮ้อย ไปร้อยถิ่น (นายฮ้อย พ่อค้าเกวียนสมัยก่อน:อีสาน)
มีดนตรี โหวดพิณแคน กล่อมแดนดิน
ใจถวิล คิดถึงบ้าน อยู่นานวัน
๐บรรทุกเกวียน ด้วยสิ่งของ ที่ต้องขาย
เดินเรียงราย ตามกันไป โดยไม่หวั่น
นายฮ้อยเคน ขี่ม้านำ ออกคำพลัน
หาฐานมั่น ที่พำนัก ควรพักพิง
๐ทำพิธี บอกกล่าวผ่าน เจ้าท่านด้วย
ปราชญ์บ้านช่วย ในครานี้ ได้ดียิ่ง
วอนเทพไท้ พรายภูตผี หากมีจริง
และวอนสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ป้องปิดภัย
๐ถึงดงพระยาไฟป่าแห่งอาถรรพณ์ (ภายหลัง ร.๕ โปรดพระราชทานชื่อใหม่เป็น "ดงพระยาเย็น")
ที่กลางวัน ยังต้อง พบหมองไหม้
ลายพาดกลอนนักล่าแห่งป่าไพร
กระโจนใส่คนไม่ยั้งอหังการ
๐บางครั้งมี โจรป่าร้าย สักลายขลัง
มาล้อมหลัง ล้อมหน้า ปล้นประหาร
นายฮ้อยเคน บัญชา กองคาราวาน
สู้ต่อต้าน พาลภัย รุกไล่มา
ย่ำราตรี ปอบ ผีป่า ออกมาหลอน
หมาในหอน โหยหวนลั่น สนั่นป่า (หมาใน:พจนานุกรม)
ปลุกใจหวาด ดั่งหยาดพิษ ยามนิทรา
นายฮ้อยกล้า เสกอาคม ระดมมนต์
๐บางคนเป็นไข้ป่า เดินล้าอ่อน
จำต้องนอน ซมพิษไข้ กลางไพรสณฑ์
ยังตะขาบ จงอางป่า มาผจญ
เกือบหลายคน วายวาง อยู่กลางไพร
หลายเรื่องกองคาราวาน ได้พานพบ
จนแทบจบ สิ้นชีวา กลางป่าใหญ่
ยังโชคดี นายกองเกวียน กลเปลี่ยนไว
เพื่อนเก่า-ใหม่ ใจนักเลง สู้เก่งพอ
ถึงเมืองล่าง สระบุรี คือที่หมาย
ค้าฝูงควาย เกวียนสิ่งของ ทั้งผองหนอ
นั่งรถไฟ กลับบ้านนา น้ำตาคลอ
กราบแม่-พ่อ ด้วยคิดถึง สุดซึ้งเอย ฯ
คำพูน บุญทวี:ประพันธ์ (ต้นฉบับร้อยแก้ว)
อริญชย์:ร้อยกรอง
๓/๑๑/๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
