คล้ายละครฉันดูอยู่คืนก่อน
เกิดอาวรณ์คืบคลานผลาญรู้สึก
กัดเล็มแทะแกะกินจินต์สำนึก
อกระทึกสั่นกลัวทั่ววิญญู
คลื่นกระหน่ำซ้ำซ้อนคนอ่อนล้า
คลื่นน้ำตาผ่ากลางช่างอดสู
คลื่นมวลชนคนคลอนตอนที่ดู
ฤาใครรู้ระทมขมเพียงไร
เป็นละครน้ำเน่าเราดูบ่อย
เห็นเขาถอยเขาดันฝัน..ใช่ไหม?
ค่าตัวพระตัวนางวางเท่าใด
จ่ายเพียงไหนกันหนอ..ต่อหนึ่งตอน
ชั่วพริบตาตัดฉากจากความสุข
วิบากกรรมก็บุกรุกไม่หย่อน
สลับฉากน้ำตาหน้าละคร
คล้ายเรื่องหลอนกร่อนใจให้สะเทือน
ปิดละครหรือปิดจิตที่กร่อน
เมื่อทุกตอนคือเรื่องจริงสิ่งเชือดเฉือน
สงครามธรรมชาติประกาศเตือน
สงครามพลเรือนเหมือนลงทัณฑ์
แล้วท้องฟ้าก็เปิดเชิดลำแสง
เห็นหลากแห่งร่วมเกื้อเอื้อความฝัน
ร้อยดวงใจช่วยเหลือเพื่อกำนัล
และปลอบขวัญผู้ล้าอยู่หน้าจอ
เอ่อ...ไม่ได้เขียนนานค่ะ ถ้าไม่ตันก็จบไม่ลง..
เกิดอาวรณ์คืบคลานผลาญรู้สึก
กัดเล็มแทะแกะกินจินต์สำนึก
อกระทึกสั่นกลัวทั่ววิญญู
คลื่นกระหน่ำซ้ำซ้อนคนอ่อนล้า
คลื่นน้ำตาผ่ากลางช่างอดสู
คลื่นมวลชนคนคลอนตอนที่ดู
ฤาใครรู้ระทมขมเพียงไร
เป็นละครน้ำเน่าเราดูบ่อย
เห็นเขาถอยเขาดันฝัน..ใช่ไหม?
ค่าตัวพระตัวนางวางเท่าใด
จ่ายเพียงไหนกันหนอ..ต่อหนึ่งตอน
ชั่วพริบตาตัดฉากจากความสุข
วิบากกรรมก็บุกรุกไม่หย่อน
สลับฉากน้ำตาหน้าละคร
คล้ายเรื่องหลอนกร่อนใจให้สะเทือน
ปิดละครหรือปิดจิตที่กร่อน
เมื่อทุกตอนคือเรื่องจริงสิ่งเชือดเฉือน
สงครามธรรมชาติประกาศเตือน
สงครามพลเรือนเหมือนลงทัณฑ์
แล้วท้องฟ้าก็เปิดเชิดลำแสง
เห็นหลากแห่งร่วมเกื้อเอื้อความฝัน
ร้อยดวงใจช่วยเหลือเพื่อกำนัล
และปลอบขวัญผู้ล้าอยู่หน้าจอ
เอ่อ...ไม่ได้เขียนนานค่ะ ถ้าไม่ตันก็จบไม่ลง..