สักวา ประภาคาร หวานวิโยค
จะเศร้าโศก ไม่สน ทนหาญหัก
มาเมียงมอง ท่องกลอน วอนหารัก
จะอกหัก ก็ยอม เฝ้าตรอมใจ
สักวา ประภาคาร ผ่านชีวิต
ใครลิขิต ระหกระเห เร่ไปไหน
ฝ่าคลื่นลม โถมถั่ง ยังตั้งใจ
นั่งส่องไฟ หม่นหม่น กล่อมคนเล
สักว่า ประภาคาร ฝากกานท์กล่อม
ด้วยไมตรี ห่มห้อม ไม่หักเห
มาเยี่ยมเยือน ปลอบขวัญ วันจำเจ
เชิญเรือเร่ มองหา ประภาคาร
แซมค่ะ