.jpg)
วันที่รอพอศอเศร้าปีเหงาหงอย
น้ำตาปรอยมองทะเลที่เหหัน
คลื่นซัดสาดหาดทรายอายเหมือนกัน
นั่งรำพันถึงบึงหนองคลองสามวา
จากบ้านมาสามอาทิตย์คิดถึงบ้าน
เคยนั่งอ่านหนังสือที่ซื้อหา
อินเตอร์เน็ทบ้านกลอนไทยใช้เวลา
ได้พึ่งพายามทุกข์พอสุขใจ
มาวันนี้หนีน้ำท่วมน่วมใจนัก
จดหมายรักเลอะเลือนเหมือนไม่ใช่
อยากเขียนกลอนอ่อนหวานซ่านฤทัย
แต่ทำไม...น้ำตาร่วงล้นทรวงเรา
แม่รำพึงคนึงนิจเฝ้าคิดถึง
นางยักษ์หึงพระอภัยใกล้ตัวเขา
มีใครบ้างอยากชิดติดเป็นเงา
มาช่วยเล่าเรื่องตอบปลอบฉันที
น้ำตาปรอยมองทะเลที่เหหัน
คลื่นซัดสาดหาดทรายอายเหมือนกัน
นั่งรำพันถึงบึงหนองคลองสามวา
จากบ้านมาสามอาทิตย์คิดถึงบ้าน
เคยนั่งอ่านหนังสือที่ซื้อหา
อินเตอร์เน็ทบ้านกลอนไทยใช้เวลา
ได้พึ่งพายามทุกข์พอสุขใจ
มาวันนี้หนีน้ำท่วมน่วมใจนัก
จดหมายรักเลอะเลือนเหมือนไม่ใช่
อยากเขียนกลอนอ่อนหวานซ่านฤทัย
แต่ทำไม...น้ำตาร่วงล้นทรวงเรา
แม่รำพึงคนึงนิจเฝ้าคิดถึง
นางยักษ์หึงพระอภัยใกล้ตัวเขา
มีใครบ้างอยากชิดติดเป็นเงา
มาช่วยเล่าเรื่องตอบปลอบฉันที
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
