[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

กว่าเขียนได้   ไข่วเขียนด้า  เกือบบ้าแล้ว
คงต้องแจว   แควต้องจง   งง..ไม่ไหว
ขอลาก่อน   ขอนลาก่อ   ขอลาไกล
ขืนต่อไป  ไขต่อปืน   แสนมึนงง

--natcha--

จำต้องหัก  จักต้องหำ   ทำไมเล่า
กระทู้เรา   เกาทู้ละ   เธอจะหลง
ยามเขียนไป ไยเขียนปาม พูดตามตรง
ฉันเข้าพง ฉงเข้าพัน ลั่นชี้แจง

---สะเลเต---

ว่าไปเรื่อย เวื่อยไปล่า ท่าไม่ไหว
ทำไฉน ไทฉนำ ทำเหมือนแกล้ง
ไยเอาหมาก อยากเอาไม้ ควบไล่แทง
แห้งเลือดได้ ให้เลือดแดง แสร้งหยอกเรา

......ยากูซ่า.......

ไม้พี่ทู่ หมูพี่ไท แทงใครหว่า
ยากูซ่า  ย่ากูซา บ้าหรือเปล่า
ไม้แค่นี้ มีแค่ไหน แค่ใช้เกา
เยาใส่โตน โยนใส่เตา...เผาให้ดำ

---สะเลเต---

เกือบบ้าแล้ว   ไกว่เขียนด้า   กว้าเขียนได่
งงไม่ไหว        ค้ำต้องชง      คงต้องช้ำ
ขอลาก่อน      คำระกน         คนระกำ
มึนครอบงำ   คล้ายน้องเมีย   เคลียร์น้องมาย ฯ

อรัง:แต่งมิ่น

ขอบคุณมาก ขากคุณมอบ ตอบกลอนนี้
มิตรแสนดี   มีแสนดิด จิตสหาย
ย่อกรกราบ  ยาบกรก่อ ต่อพี่ชาย
ดีใจหลาย ดายใจหลี พี่ไม่งง

---สะเลเต---

นั่งร้องไห้ในร้องหั่งยังจำได้
เพราะช้ำใจไพรช้ำเจาะเพราะใจหลง
รอเธอหวนรวนเธอหอรออนงค์
ต่อไปคงตรงไปขอต่อพ่อตา

สล่าผิน

ป๋าแน่จริง ปิ้งแน่จ๋า รีบมาขอ
ทาแป้งรอ ทอแป้งรา มานะป๋า
รอจนเหี่ยว เลี้ยวจนห่อ ง้อโปรดมา
เตียงด้านขวา ตาด้านเขียง เอียงแก้มคอย

---สะเลเต---