ในโลกแห่งความฝัน
ในจินตนาการร้อยพันที่สรรค์สร้าง
เธอคือร่มเงาไม้ ของผู้ผ่านทาง
ให้ใจได้ปล่อยวาง ณ กาลเวลา
เธอเฝ้าและคอยมอง
ทุกท่วงทำนอง สุขและล้า
หน้าม่าน-ยิ้มรับทุกศรัทธา
หลังม่าน-ยังเป็นเทวดาผู้อารี
สถิตย์ในจินตนาการ
อยู่ในจิตวิญญาณ ทุกถิ่นที่
อยู่ในลมหายใจเหล่ากวี
ต้อนรับในไมตรี ไม่เคยเกี่ยงงอน
หลอมรวมเพื่อนผู้ร่วมฝัน
ให้มาพบกันบนโลกอักษร
(เรียกเธอว่า..)
"สังคมดีๆของคนรักกลอน"
จึงเห็นรอยยิ้มเล็กๆเมื่อนึกย้อน-บ้านของเรา
...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
