"รำพันคำรำเพยเอยจากลม"
ห้วงนิทราคราหลับพับหลายตื่น
เสียงสะอื้นเอ่ยร่ำไห้หัวใจเผย
นภาเศร้าฟ้าสีหม่นจนจำเปรย
ดั่งรำพันคำรำเพยเอยจากลม
ที่พัดพลิ้วปลิวเคลื่อนเลื่อนเที่ยวท่อง
แล้วลอยล่องลอยวนจนผสม
หลากรำลึกรู้สึกตรึกอารมณ์
จนสะดุดหยุดเชยชมคมนภา
นภาเศร้าฟ้าสีหม่นคนใจหมอง
ฟ้าทึมเทาเหงาจ้องมองข้างหน้า
หลังฟ้าดำอำพรางขวางบังตา
ฟ้าสีครามงามสง่าเคลื่อนมาแทน
หทัยกาญจน์