นภาเศร้าฟ้าสีหม่น
ตั่งคนเหงาเศร้าใจฝืน
อารมณ์ขมใจล้มทั้งยืน
กลืนกินรอยร้าวในวิญญาณ
คืนค่ำย้ำแสงภาณุมาศ
วาดฝันเอาไว้ไม่อาจสาน
รำลึกนึกถึงนิรันดร์กาล
ปานทาสผูกชีพจาบัลย์
ดึกแล้วแก้วเอยเฉลยรัก
รู้จักชีพวายหวาดหวั่น
หัวใจใคร่ร่ำรำพัน
หากฝันคงดีกว่าตื่นเอย
สิตางศุ์
๐๒๑๑๒๕๕๔
ตั่งคนเหงาเศร้าใจฝืน
อารมณ์ขมใจล้มทั้งยืน
กลืนกินรอยร้าวในวิญญาณ
คืนค่ำย้ำแสงภาณุมาศ
วาดฝันเอาไว้ไม่อาจสาน
รำลึกนึกถึงนิรันดร์กาล
ปานทาสผูกชีพจาบัลย์
ดึกแล้วแก้วเอยเฉลยรัก
รู้จักชีพวายหวาดหวั่น
หัวใจใคร่ร่ำรำพัน
หากฝันคงดีกว่าตื่นเอย
สิตางศุ์
๐๒๑๑๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
