ชื่อกลอน : น้ำ
ชื่อผู้แต่ง : เปรียว
ชื่อผู้แต่ง : เปรียว
ถูกมวลน้ำจู่โจมเข้าโหมซัด
ของกระจัดกระจายเสียหายหมด
น้ำไหลลุกเข้าล้อมไม่ยอมลด
เศร้าสลดถ้วนหน้าประชาไทย
รีบหนีตายลนลานขึ้นชั้นสอง
มือประคองแม่เราเอาไว้ได้
สีหน้าแม่ตระหนกท่านตกใจ
แม่ร้องไห้สับสนปนหวาดกลัว
ไฟ ประปา ถูกตัดไม่คาดคิด
ความมืดมิดปกคลุมสุมไปทั่ว
ไร้อาหาร ไร้ผ้ามาห่อตัว
ฟ้าหม่นมัวสายฝนร่วงหล่นซ้ำ
มันสุดแสนวิกฤตชีวิตนี้
สายนทีไหลทบยามพลบค่ำ
ธรรมชาติล้อเล่นหรือเวรกรรม
ถึงกระหน่ำทุกข์ใส่ไร้ปราณี
ในท่ามกลางน้ำไหลเกือบไม่รอด
เรือมาจอดเทียบหน้าต่างไม่ห่างที่
มองข้างเรือเขียนชัด”ราชนาวี”
ถุงบะหมี่ เทียนไข ส่งให้มา
พร้อมกับเสียงอ่อนนุ่มฟังทุ้มหู
บอกให้สู้อดทนอย่างคนกล้า
แม้นน้ำจะไหลท้นล้นธารา
ไม่มากกว่าน้ำใจคนไทยเลย
เปรียว
ของกระจัดกระจายเสียหายหมด
น้ำไหลลุกเข้าล้อมไม่ยอมลด
เศร้าสลดถ้วนหน้าประชาไทย
รีบหนีตายลนลานขึ้นชั้นสอง
มือประคองแม่เราเอาไว้ได้
สีหน้าแม่ตระหนกท่านตกใจ
แม่ร้องไห้สับสนปนหวาดกลัว
ไฟ ประปา ถูกตัดไม่คาดคิด
ความมืดมิดปกคลุมสุมไปทั่ว
ไร้อาหาร ไร้ผ้ามาห่อตัว
ฟ้าหม่นมัวสายฝนร่วงหล่นซ้ำ
มันสุดแสนวิกฤตชีวิตนี้
สายนทีไหลทบยามพลบค่ำ
ธรรมชาติล้อเล่นหรือเวรกรรม
ถึงกระหน่ำทุกข์ใส่ไร้ปราณี
ในท่ามกลางน้ำไหลเกือบไม่รอด
เรือมาจอดเทียบหน้าต่างไม่ห่างที่
มองข้างเรือเขียนชัด”ราชนาวี”
ถุงบะหมี่ เทียนไข ส่งให้มา
พร้อมกับเสียงอ่อนนุ่มฟังทุ้มหู
บอกให้สู้อดทนอย่างคนกล้า
แม้นน้ำจะไหลท้นล้นธารา
ไม่มากกว่าน้ำใจคนไทยเลย
เปรียว