"วิหกหวงปีก"
วิหกเหิรหักเหกลางเวหา
สองปีกล้ามุ่งหน้าหาจุดหมาย
ไร้แหล่งหลักพักพิงให้อิงกาย
หากิ่งไม้สร้างรังหวังพักพิง
ปีกด้านชารู้ว่าไม่ช้าหัก
เลยลองพักกลางป่าถลาดิ่ง
เกาะขอนไม้เหนื่อยหน่ายเดียวดายจริง
ไร้อุ่นอิงกิ่งไม้มันไม่มี
ออกบินต่อค้นหาผืนป่าใหม่
แม้ท้อใจแต่รักในศักดิ์ศรี
ลงตรงไหนแปลกใจในทุกที
ป่าทุกที่ไม่ดีพอถักทอรัง
กระพือปีกฉีกฟ้าหาบางสิ่ง
เหนื่อยใจยิ่งป่่าไหนให้ความหวัง
วนเวียนอยู่ซ้ำซากลำบากจัง
อีกกี่ครั้งจะมีรังได้ดั่งใจ
หวนคิดถึงผืนป่าที่ลาหลีก
เพราะห่วงปีกให้ทิ้งลงคงไม่ไหว
สร้างรังพักต้องหักปีกเลยหลีกไกล
ป่าแห่งใดปีกไม่หลุดคงหยุดลง
ชอบบินเดี่ยวเที่ยวชมล่องลมทั่ว
ก็เลยกลัวอดทำตามความประสงค์
ไร้ซึ่งปีกเหมือนไปอยู่ในกรง
ยังใหลหลงสายลมยากข่มใจ
วิหกน้อยหยิ่งผยองประคองปีก
ค้นหาอีกต้องมีบ้างฟ้ากว้างใหญ่
ทุกผืนป่าเลยลามิอาลัย
ดั่นด้นไปป่าในฝันมันต้องเจอฯ
จ.รัตติกาล