สุนันยา อย่าได้เอาใจห่าง
สุ จงวางชีวิตอยู่ชิดพี่
จะปกป้องโพยภัยให้คนดี
พี่รพีฯยากูซ่าอย่าวางใจ
เขานั้นเป็นเช่นหนุ่มชอบกรุ่มกริ่ม
ชอบโปรยยิ้มหลอกสุ จุ๊หลอกได้
เขาจะแกล้งแหน่งหน่ายหายตัวไป
เขาจะไม่จริงจังดังวาจา
สุจงตรองมองไกลให้ทะลุ
ขอให้สุเชื่อใจในสล่า
หากไม่จริงไม่บอกรักออกมา
นะสุจ๋ารับรักพี่สักคราว
ใจฝากถามยามนี้รักพี่ไหม
หากจริงใจไม่หลอกให้บอกข่าว
จะสู่ขอต่อสุกรุเรื่องราว
และจะป่าวจัดงานทั่วบ้านกลอน
สล่าผิน
สุมิได้ เก็บใจ ออกไกลห่าง
แต่เส้นทาง วจี มีคำหลอน
ใครยื้อแย่ง แข่งใคร ไม่อาทร
อยากจะนอน หลับฝัน ถึงวันจริง
ไม่มีใคร ยื้อยุด ฉุดรักกลับ
ด้วยสะดับ เรื่องร้าว คราวถูกทิ้ง
"พี่รพีฯ"ยากูซ่า ต่างมาติง
ฟังแล้วยิ่ง ปวดใจ คล้ายเลอะเลือน
จะเก็บเอา รักไว้ ให้สองคน
ยังสับสน กระไร หาใดเหมือน
ใช่เรรวน หรอกหนา คราแชเชือน
เป็นดั่งเดือน ดวงเดียว ยากเกี่ยวใคร
หาทางออก บอกรัก ชักป่วนปั่น
เหมือนทางตัน ปกปิด คิดเหลวไหล
หรือต้องหนี แรมร้าง เส้นทางไกล
โกนหัวไป บวชชี ดีไหมเอย...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
