พันธนาการในห้องเช่า
.....................
ณ ท้องฟ้า กว้างสุดลูกหูลูกตา
มีเพียงแสงจันทรามาเป็นเพื่อน
การจองจำขังร่างระหว่างเยือน
เวลาเคลื่อนเข้าหาเวลาดึก
หากความหมายของชีวิตคือติดลบ
ร้าวรานเกินกว่าจะพบความรู้สึก
หากติดปีกบินได้ดั่งใจนึก
ก็เพียงพอจะบันทึกเป็นเรื่องราว
ความเงียบยัง หลบหลีก อยู่อีกฝั่ง
ส่งเสียงตามลำพังกำลังหนาว
ล้วนละออง มองโลกโศกดวงดาว
ไปสู่ฝันอีกคราวให้ยาวนาน
ในห้องเช่าเก่าเก็บแอบหลบซ่อน
แนบกายนอนนิ่งงันสั่นสะท้าน
อิสรภาพอาบยิ้มแย้มชื่นบาน
อบอุ่นละมุนหวานการเข้าใจ
หรืออาจเจ็บอีกหนดูหม่นเศร้า
อยู่กับเงาชำรุดไม่หยุดไหล
บนถนนอ่อนล้าน้ำตาใคร
บันทึกในห้องเก่าอย่างเฝ้าทน
พันธนาการผ่านพบยากหลบเร้น
เป็นดั่งเช่นสีดำกำลังหม่น
เกาะระเบียงเอียงตัวกลัวผู้คน
เพราะเหนื่อยหน่ายเสียจน…บนชีวิต!
………………………..
๓๐/๑๐/๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
