[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ในความเศร้ายังมีเรื่องที่ขำ
กระแสน้ำเชี่ยวไหลไปได้ทั่ว
และมีสัตว์หลายอย่างยังหวาดกลัว
ต่างพาตัวหนีน้ำตามพัดพา

ขึ้นพักบ้านพักเรือนอย่างเพื่อนรัก
เข้าพำนักไม่เกรงใจใครเลยหนา
เจ้าของบ้านขวัญหายไม่ชายตา
หลบออกมาด้วยรู้ว่างูมี

ค่อยย่องลงน้ำข้ามไปอีกบ้าน
หวังจะผ่านอาศัยในบ้านพี่
น้ำกระเพื่อมแรงขยับรับกันดี
ลุยมานี้กึ่งกลางคลางแคลงใจ

รู้สึกคันกระจิดติดบ่าขวา
หันเห็นมาตาโปนตะโกนใหญ่
ตะเกียกตะกายว่ายน้ำกลับทันใด
มิมองใครเต้นเร่าเหมือนเข้าทรง

ทั้งหวีดร้องกระทืบสั่นบ้านไหวโยก
มือไม้โบกทั่วทิศจิตเริ่มหลง
งูตะขาบกิ้งก่าพากันงง
กระโจนลงน้ำนี้รีบหนีไกล

สงสารหล่อนตอนนี้มีเหนื่อยหอบ
ทิ้งตัวหมอบกับพื้นฝืนไม่ไหว
เพื่อนบ้านต่างก็เห็นเป็นอะไร
ด้วยห่วงใยเจ้าหล่อนอ่อนแรงโรย

พอเข้าใกล้จึงรู้เอ็นดูยิ่ง
มีตัวปลิงเกาะนั่นมันหิวโหย
แค่ขอเลือดนิดนะมาโอดโอย
หยุดเสียงโวยวายได้ปลดให้นา.

นพ
30 ต.ค.54