"ฟ้าสีครามงามตา..เพราะมีเธอ"
ฟากฟ้าสีคราม...งามปรากฏ
สบัดรัดทด...เศร้าหดหู่
โยนทิ้งดิ่งตรง...ลงข้างคู
ไหลหลั่งพรั่งพรู...หรูหราแทน
แรกเริ่มเดิมเห็น...เช่นพิมพ์วาส
ขีดเขียนกระดาษ...วาดสุขแสน
ให้ฟ้าสีคราม...งามทั่วแดน
พี่รีบโลดแล่น...แก่นฟ้างาม
ขอบคุณยิ่งหนัก...รักห่วงหา
ดั่งดวงชะตา...มาไถ่ถาม
เสมือนมิ่งมิตร...ชิดทุกยาม
สุขสมภิรมย์ความ..ปรารถนาดี
จึงขอมอบบท..จดแด่เธอ
คิดถึงเสมอ..ละเมอนี้
มอบละมุนอุ่นรัก...ทักทายมี
เป็นภาษากวี..วจีมา
ฟ้าครามยามนี้..ที่สวยสด
เพียงเพราะบท..จารจดเสน่หา
(ของ)น้องรักพิมพ์วาส...ปาดอักษรา
ฟ้าสีครามงามตา..มาเพราะเธอ
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
