กระสอบฝัน…ถุงปันชีพ
.................
คนละไม้ คนละมือช่วยถือถุง
ยากันยุงมุ้งพับขยับใส่
เสื้อชูชีพรีบออกกระบอกไฟ
พร้อมเทียนไข, ไนลอนเส้นยาวยาว
อาหารแห้ง กระป๋องกล่องนมเด็ก
กระจกเล็กหนึ่งอันเสื้อกันหนาว
ถุงดำใส่ขยะและเทปกาว
ทั้งกับข้าวคาวหวานประมาณเอา
เป็นรายการสิ่งของ มองเบื้องต้น
แจกจ่ายให้หลายคนทุรนเหงา
ระหว่างทางวางต่อพอบรรเทา
กับสายตาเศร้าเศร้า, ของเราเอง
น้ำยังคงไหลนิ่งยิ่งสงบ…
ไม่ทันจบพลบค่ำกำลังเคว้ง
ขณะเรือลำเลียงเอียงโคลงเคลง
ด้วยกลัวเกรงเร่งรุดหยุดชะตา
เพียงน้ำใจปลุกปลอบกระสอบฝัน
คือสิ่งของสำคัญอันมีค่า
เพื่อมุ่งสู่จุดหมายอีกหลายครา
พร้อมกับคำภาวนา มาเสียที
ถุงยังชีพรีบแจกแล้วแยกส่ง
อย่างมั่นคงตรงท่อรอกันหนี
เพียงเศษเสี้ยวปรากฏหมดพอดี
ต่อชีวี นิดหน่อยค่อยทยอย
หลายชีวิตติดตามในยามเศร้า
ช่วยบรรเทาเบาบางระหว่างถอย
มหาอุทกภัยในค่ำกำลังคอย
จากร่องรอยตอกย้ำถูกซ้ำเติม
มีน้ำใจให้กัน…ปันชีวิต
ทีละนิด ทีละหน่อยค่อยค่อยเสริม
แม้วันนี้ฝันเคลื่อนไม่เหมือนเดิม
แต่ก็เริ่มฝันใหม่..ในไม่ช้า!
…………………
ขอบคุณภาพจาก thaitwil.com