ก็เช่นกัน ภรรยา ข้าบ่หมี
ทุกวันที่ ด่าเช้า สายเล่าขาน
บางทีถึง ดึงหู ลงลู่ยาน
บอกชาวบ้าน คือแม่ สูงแก่วัย
เฝ้าละเมอ เจอสาว พราวเสน่ห์
จะยืนเท่ห์ บนคาน นานอสงไขย
สวมเสื้อคล้ำ ดำกล้าม งามวิไล
ไร้ดวงใจ ร่างคุ้น หุ่นไล่กา
ก็ไม่มีใจรักใครนี่นา...
รพีกาญจน์ 59
น่าสงสาร คานคน ล้นเจ้าของ
รู้จะปัก กวักมอง คอยจ้องหา
เอ่ยทีท่า น่าคุ้น หุ่นไล่กา
ล่อสรรหา คว้าเหยื่อ มิเบื่อใจ
อยู่จนคล้ำ จำฟัน วัวพันธุ์แก่
กลับอยากแก้ แลอนงค์ อสงไขย
หากตัวเป็น เช่นกาย สบายไป
นั่นน่ะพี่ พิไล ฤาไหนเทียม
เห็นบอกไม่ มีใจ รักใครนี่
ถ้อยวจี ชีช้ำ ระกำเปี่ยม
ใคร่ครวญคิด ติดตรอง พึงต้องเจียม
แค่ตัญหา โหดเหี้ยม เตรียมห่างไกล
รัตนาวดี
รักคนที่เขารักเราดีกว่า
รู้จะปัก กวักมอง คอยจ้องหา
เอ่ยทีท่า น่าคุ้น หุ่นไล่กา
ล่อสรรหา คว้าเหยื่อ มิเบื่อใจ
อยู่จนคล้ำ จำฟัน วัวพันธุ์แก่
กลับอยากแก้ แลอนงค์ อสงไขย
หากตัวเป็น เช่นกาย สบายไป
นั่นน่ะพี่ พิไล ฤาไหนเทียม
เห็นบอกไม่ มีใจ รักใครนี่
ถ้อยวจี ชีช้ำ ระกำเปี่ยม
ใคร่ครวญคิด ติดตรอง พึงต้องเจียม
แค่ตัญหา โหดเหี้ยม เตรียมห่างไกล
รัตนาวดี
รักคนที่เขารักเราดีกว่า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
