แด่....คุณลุงสล่าผินที่เคารพ
เมียของใครของใคร...ใครก็ห่วง
พี่สล่าฯ พาควง...แค่ยามเหงา
เดินชมสวนชวนมอง...จ้องแสงเช้า
พอตกเย็นเห็นว่าเศร้า...เฝ้าถึงชาน
ก็เมียพี่ศรีภรรยางามสง่า
นั่งปะแป้งแต่งหน้าที่หน้าบ้าน
มีชายหนุ่มรุมล้อมกล่อมสราญ
ไฉนเอยเผยว่าผ่านพบเมียใคร
เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ หญิงนั่น ฉันเคยเห็น
แม่เนื้อเย็น งามยวด อวดผิวใส
แม่ณัชชา นางฟ้า หรือนางไม้
หรือหทัยฯ คนสวย ช่วยต่อกลอน
หรือจะเป็น เช่นสุนันฯ น้องพิมพ์วาส
หรือพี่แกง งามโอภาส วาดอักษร
หรือมิวสิค กิ๊กเก่า เฝ้าเว้าวอน
หรือเป็นคู่ อยู่กินนอน อ้อนทุกวัน
สล่าฯคง หลงลืม จำไปเสีย
ว่ามีเมีย งามสม อารมณ์ฉัน
แม่ย่านาง นางงาม ท่ามแสงจันทร์
ที่สล่าฯ อยู่เคียงนั้น ทุกวันไป
หทัยกาญจน์
ถึงหลานดวงใจ
มาอ่านกลอนตอนนี้มีแต่ขำ
ที่เรานำเมียเขาเข้ามาใส่
เป็นเรื่องขำนำเล่าอ่านเอาไว้
ที่จริงไม่เจ้าชู้ประตูดิน
อยู่ที่ไหนใจดีไร้ที่ติ.....อิอิ
ความคิดริเริ่มสร้างเป็นช่างผิน
ชอบขำขำอำเล่นเป็นอาจิณ
จริงถือศิลประจำไม่ทำเวร
ทั้งณัชชาอย่าเคืองเรื่องทั้งหมด
ดวงใจจดชื่อมาว่างามเด่น
ส่งมอบให้ลุงสล่าพาใจเอน
แต่ขอเว้นเธอไว้ให้เป็นน้อง
ส่วนเจ้าแกงเขียวหวานร่วมผ่านฝึก
ช่วยตรองตรึกงานกลอนสอนให้คล่อง
เป็นพี่ชายที่ดีไม่มีปอง
ไม่คิดจองเป็นอื่นไม่คืนคำ
ส่วนมิวสิคกิ๊กเก่าเขาว่าไว้
ที่จริงไม่เป็นไปเหมือนใครพร่ำ
เป็นเพื่อนแท้แก่กันนั้นจดจำ
ไม่คิดทำให้เพื่อนได้เชือนแช
ส่วนนางฟ้าชาลีที่สวยยิ่ง
เป็นน้องหญิงอีกรายของชายแก่
สล่าสอนกลอนกลสนใจแล
ทุกคำแท้ดวงใจจงได้ฟัง
สล่าผิน
ดวงใจเอ๋ย ลุงสล่ามีแม่ย่านางผู้เดียว อิอิ