๐กลิ่นอันมิรัญจวน๐
๐สายน้ำหลาก ท่วมล้น ทุกข์ทนหลาย
น้ำตาพราย หลั่งพรู ทั่วหมู่เพื่อน
แทบแดดวง ดิ้นด่าว ไร้ดาวเดือน
เศร้าใดเหมือน น้ำมา ขี้หมามี
๐ทั้งท้องหิว ใจห่วง ห้วงมหรรณ
ยังโจษจัน โจรจ้อง หมายมองจี้
ทั้งจริงลวง ตามหลอน อยากจรลี
ทุกนาที แสนท้อ ระย่อทาง
๐จึงเขียนกลอน กรากกรำ แต่คำเก่า
ลมแผ่วเบา พัดโบก คลายโศกบ้าง
น้ำเหม็นจ่อ เหนื่อยใจ อยู่ไม่จาง
มองหน้าต่าง ซากเต่า เปื่อยเน่าตาย! ฯ
( อริญชย์:ขำไม่ออก)
๒๘/๑๐/๒๕๕๔
*ช่วยวิจารณ์ให้หน่อยฮะ พอได้ไหม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 01:01:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: พรรณนานวล... ชวนหลงใหล (อ่าน 21277 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: