ดอกลั่นทม กลีบหม่น ร่วงหล่นร้าง
อยู่เคียงข้าง ใจสับสน ของคนเหงา
แสงสุรีย์ ทาบทา ฟ้าสีเทา
คล้ายแสงเศร้า กรุ่นทรวง ฉาบห้วงจินต์
ซบแก้มนวล กับแขน แสนหวั่นไหว
รักร้างไกล โศกหงอย คอยถวิล
คิดถึงเขา เคยอยู่ คู่ชีวิน
รักโบยบิน ห่างหาย ไม่ทายทัก
โอ้รักเอ๋ย เคยพร่ำ รำพันเพรียก
เคยสำหนียก ปลอบขวัญ มาหันหัก
ไมตรีเคย หวานหวาม ว่างามนัก
ไยชะงัก ร้าวราน จนมานตรม
ท่ามสายหมอก ดอกเหมย เคยชูช่อ
บัดนี้รอ อิงหมอก จนดอกขม
รักเจ้าเอย อยู่แสนไกล ใฝ่ชื่นชม
เหลือเพียงดอก ลั่นทม แซมผมแซม...
แซมค่ะ