ภัยพิบัติ...กับ....วิกฤติ
กำลังใจของใคร....ที่ไหนเล่า
จะยิ่งใหญ่เทียมเท่า.....ใจเราที่มั่นคง
กับชีวิตชีวัน...ของฉันที่จะเแหลกผง
และกำลังไหลลง...ตรงสายธารคราจากไป
ภัยพิบัติ...กับ....วิกฤติ
ฉันไม่มีสิทธิ์....คิดจะหลีกเลี่ยงเบียงที่ไหน
เพราะมันถ้าโถม...พัดโหมสู่กลางใจ
และมันยิ่งใหญ่....ที่จะใส่คำบรรยาย
บางคนก็เพียงแค่คิด....
ว่าทำไมชีวิต...ฟ้าลิขิตจนเลวร้าย
ว่าทำไมโลกนี้...ที่มีการเกิดและตาย
และมีเพียงกระสอบทราย....กับควายไว้ไถ่นา
หากแม้ยังสาหัส.....
ยังกระหน่ำพัด...ซัดแบบคลั่งบ้า
แม้แต่เม็ดทราย...และควายที่เหลือมา
ก็คงไม่มีคุณค่า....เพราะว่ามัน...ไม่ทันการณ์
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
