แสนล้านดวงดาว...
กับความเหน็บหนาว..เมื่อคราวลมหวน...
เพลงดิน..กลิ่นป่าอบอวล...
แผ่วแผ่วรัญจวน..ชวนคิดถึงบางใคร...
หิ่งห้อยวิบวาบ...
ผืนหญ้าอาบ..น้ำค้างพร่างใส...
สายลม..โชยไม้ไหวใบ...
กวัดแกว่งส่ายไกว..เหมือนหัวใจรำพึง...
สถานะหัวใจ...
ข้างใน..ไม่เคยพร่องคิดถึง...
บางครั้ง..อาจมากนิดนึง...
คุณก็อย่าพึ่ง..รำคาญผมเลยนะคุณ...
แสนล้านดวงดาว...
ท่ามกลางลมหนาว..ยังมีความอบอุ่น...
อวลไอ..ละไมละมุน..
จากหัวใจกรุ่น..มีให้คุณทุกวัน...
ปภัสร์
. . . " คิด ถึ ง " . . . ถ้ อ ย ค ำ แ ส น ซึ้ ง ที่ เ ธ อ บ อ ก
ไม่มีสักครั้งหรอก...ที่จะรำคาญเพราะคำ ๆ นั้น
คนดีจะรู้บ้างไหม...อบอุ่นแค่ไหนที่ได้ยินมัน
และความผูกพัน. . .มันท่วมท้นแทบล้นหัวใจ
ฝ า ก ด ว งด า ว ที่ พ ร่ า ง พ รา ว บ น ร า ว ฟ้ า
ช่วยส่งตอบความห่วงหา...กลับไปได้ไหม
ช่วยบอกเค้าที...ว่าคนทางนี้ก็คิดถึงสุดหัวใจ
รอเฝ้าคอยว่าเมื่อไหร่..จะกลับมากระซิบใกล้ ๆ ให้ฟังอีกสักที
ไม่มีสักครั้งหรอก...ที่จะรำคาญเพราะคำ ๆ นั้น
คนดีจะรู้บ้างไหม...อบอุ่นแค่ไหนที่ได้ยินมัน
และความผูกพัน. . .มันท่วมท้นแทบล้นหัวใจ
ฝ า ก ด ว งด า ว ที่ พ ร่ า ง พ รา ว บ น ร า ว ฟ้ า
ช่วยส่งตอบความห่วงหา...กลับไปได้ไหม
ช่วยบอกเค้าที...ว่าคนทางนี้ก็คิดถึงสุดหัวใจ
รอเฝ้าคอยว่าเมื่อไหร่..จะกลับมากระซิบใกล้ ๆ ให้ฟังอีกสักที
เอ-มิ-กา
ห า ก ด ว ง ด า ว รั บ ฟั ง
เสียงหัวใจดังดัง.จากคนอีกฝั่ง..ทางนี้
บุคคลที่สามที่นานนานจะผ่านมาทายทัก.ตอบกลับ.ว่าเป็นสุขดี
ส่งความคิดถึงให้ที.ถึงอีกใครที่ห่างไกล..เกินพบเจอ
บ อ ก ว่ า จ า ก ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น
ที่ใช้ชีวิตเรื่อยเรื่อยไปวันวัน..ทุกลมหายใจ.ยังมีเขาเสมอ
นาทีนี้ดาวได้ยินไหม..ทั้งคิดถึง..ทั้งอยากเจอ
แต่ทำอะไรไม่ได้.เพียงภาวนาอย่าให้เก้อ.พร่ำเพ้อ.แล้วดาวไม่ได้ยิน