๐ ปลอก...รัก ๐
๐ รอยยิ้มหยาด..เริ่มแย้มมุมแก้มพี่
หลังจากหรี่ริบร้างห่างรอยนั้น
จำไม่ได้ด้วยซ้ำกี่ค่ำกัน
ที่คืนวันพรากน้อง..จากห้องใจ
๐ จนวันนี้ที่ฟ้า..ขีดมาพบ
ดลให้สบสายตา..ท่ามฟ้าใส
เหมือนสะกดเกี่ยวดึงตรึงทรวงใน
ก่อความหวังครั้งใหม่..ให้เกิดมี
๐ ด้วยความรักยังคงดำรงอยู่
อยากให้รู้เหลือเกิน..อย่าเมินหนี
พี่เก็บมันเต็มมาน..มานานปี
พบครั้งนี้..จึงอยากฝากบางคำ
๐ แต่ก็เหมือน..ยิ่งใกล้ยิ่งไหวหวั่น
เมื่อน้องหันหน้าหลบ..ซบ..อกล่ำ
เป็นสัญญาณบอกใบ้ให้รับกรรม
ว่าอย่าทำอย่างคิด..หมดสิทธิ์มอง
๐ ช่างโหดร้ายเกินไป..ไหมเล่าหนา
แค่โอกาสสักครา..หามีสอง
รู้ไหมว่าปวดร้าวคราวเนตรนอง
ที่แอบร้อง..ร่ำไร..จนใจรอน
๐ แม้เลิกรากันไป..เยื่อใยอยู่
แค่เพียงอยากถามดู..พธูสมร
ลืมไปแล้วหรือนุช..สมุดกลอน!
คืนพี่ก่อน...ได้ไหม?…ใจฝากทวง
ฮือๆฮือๆ..
ปล... ๐... น้องจากไกล...ใจพี่นี้ไม่ว่า
แต่โปรดคืน..ตำราภาษาเกี้ยว
เพราะพี่รักยิ่งกว่า...หน้ามนเชียว
โปรดอย่าเบี้ยว..น่ะแก้วตา..จงมาคืน..๐
แฮะๆ..มีอยู่เล่มเดียวซะด้วยซิ..เสียดายอ่ะ..!
๐ รอยยิ้มหยาด..เริ่มแย้มมุมแก้มพี่
หลังจากหรี่ริบร้างห่างรอยนั้น
จำไม่ได้ด้วยซ้ำกี่ค่ำกัน
ที่คืนวันพรากน้อง..จากห้องใจ
๐ จนวันนี้ที่ฟ้า..ขีดมาพบ
ดลให้สบสายตา..ท่ามฟ้าใส
เหมือนสะกดเกี่ยวดึงตรึงทรวงใน
ก่อความหวังครั้งใหม่..ให้เกิดมี
๐ ด้วยความรักยังคงดำรงอยู่
อยากให้รู้เหลือเกิน..อย่าเมินหนี
พี่เก็บมันเต็มมาน..มานานปี
พบครั้งนี้..จึงอยากฝากบางคำ
๐ แต่ก็เหมือน..ยิ่งใกล้ยิ่งไหวหวั่น
เมื่อน้องหันหน้าหลบ..ซบ..อกล่ำ
เป็นสัญญาณบอกใบ้ให้รับกรรม
ว่าอย่าทำอย่างคิด..หมดสิทธิ์มอง
๐ ช่างโหดร้ายเกินไป..ไหมเล่าหนา
แค่โอกาสสักครา..หามีสอง
รู้ไหมว่าปวดร้าวคราวเนตรนอง
ที่แอบร้อง..ร่ำไร..จนใจรอน
๐ แม้เลิกรากันไป..เยื่อใยอยู่
แค่เพียงอยากถามดู..พธูสมร
ลืมไปแล้วหรือนุช..สมุดกลอน!
คืนพี่ก่อน...ได้ไหม?…ใจฝากทวง
ฮือๆฮือๆ..
ปล... ๐... น้องจากไกล...ใจพี่นี้ไม่ว่า
แต่โปรดคืน..ตำราภาษาเกี้ยว
เพราะพี่รักยิ่งกว่า...หน้ามนเชียว
โปรดอย่าเบี้ยว..น่ะแก้วตา..จงมาคืน..๐
แฮะๆ..มีอยู่เล่มเดียวซะด้วยซิ..เสียดายอ่ะ..!