รู้ว่าไฟไยฉันนั้นคิดเล่น
เหมือนดั่งเช่นทนร้อนตอนอยู่ใกล้
แม้จะปวดรวดร้าวทุกคราวไป
ยังส่งใจให้เจ็บไม่เก็บจำ
รู้ว่ารักเธอแล้วไม่แคล้วเจ็บ
ต้องหนาวเหน็บเพียงใดใจกลืนกล้ำ
รู้ว่าร้อนเพียงใจก็ใฝ่ทำ
เพราะว่าใจเจ้ากรรมย้ำรักเธอ
แม้ทนรอต่อไปด้วยใจช้ำ
ก็ยอมทำต่อไปแม้ได้เก้อ
รู้ว่าเจ็บแสนปวดรวดร้าวเจอ
พร้อมเสมอพร้อมร้อนตอนมีรัก
๑เรยา๑