หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
สิ่งหวังประจักษ์...ชักแกร่งกล้า
สิ่งหนึ่งซึ่งวาด...ปาดน้ำตา
สิ่งนั่นคือ “ศรัทธา”...มาให้เธอ
หากใช่วันนี้...ที่สวยสด
สิ่งที่จารจรด...บทเสนอ
สิ่งเล่าเฝ้าผ่าน...กานท์นะเออ
สิ่งนั่นคือ “รักเสมอ”....เพ้อพร่ำไป
หากใช่วันนี้...ที่ดียิ่ง
มีสรรพสิ่ง...จริงดังใฝ่
มีฝันวันวาร....ณ กาลใด
มีความ “จริงใจ”....ให้ถึงกัน
หากใช่วันนี้...ที่เคลื่อนล่อง
เดินเที่ยวเลี้ยวท่อง...ครองสุขสันต์
เดินเล่นเช่นว่าง..พลางเชยจันทร์
เดิน “เคียงชมตะวัน”...พลันลับตา
หากใช้วันนี้...ล่ะที่รัก
ที่ไม่ไกลเกินหนัก...ทักห่วงหา
ที่อยู่เคียงฝัน...นั่นทุกครา
ที่รอ “การกลับมา”...หาของเธอ
หทัยกาญจน์
หากหัวใจดวงนี้มีที่พัก
หลังจากการแตกหักรักเสนอ
มีความหวัง ศรัทธา กลับมาเจอ
ใช่เพียงการละเมอเลิศเลอคอย
คงไม่อาจเก็บงำ ความเศร้าโศก
ล้วนแต่โลกชิงชังหวังไม่น้อย
จากดวงดาวร้าวเดือนเกลื่อนล่องลอย
ที่ทยอยคล้อยหลบไม่พบกัน
อาจจะใช่วันนี้ที่ได้พบ
และอาจใช่การจบ กระทบฝัน
และอาจใช่การเปรียบ ความเงียบงัน
และอาจใช่คืนวัน…จดบันทึก!
......................
หลังจากการแตกหักรักเสนอ
มีความหวัง ศรัทธา กลับมาเจอ
ใช่เพียงการละเมอเลิศเลอคอย
คงไม่อาจเก็บงำ ความเศร้าโศก
ล้วนแต่โลกชิงชังหวังไม่น้อย
จากดวงดาวร้าวเดือนเกลื่อนล่องลอย
ที่ทยอยคล้อยหลบไม่พบกัน
อาจจะใช่วันนี้ที่ได้พบ
และอาจใช่การจบ กระทบฝัน
และอาจใช่การเปรียบ ความเงียบงัน
และอาจใช่คืนวัน…จดบันทึก!
......................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
